"Πριν φτάσει εκείνη η μέρα που η Εκκλησία απόκτησε ανώτατη εξουσία στον κόσμο, ήταν ακόμη άνθρωποι, περπατούσαν με το κεφάλι ψηλά, ήταν περήφανοι, ανεξάρτητοι και θαρραλέοι κι αν κάποιος απ' αυτούς γινόταν σπουδαίος κι αποκτούσε ανώτατα αξιώματα, το κατάφερνε κυρίως χάρη στις επιδόσεις του και όχι στην καταγωγή του. Έπειτα όμως η Εκκλησία έγινε πανίσχυρη και θέλησε να σιγουρέψει το ποίμνιό της φάνηκε ξύπνια και πανούργα, κι απέδειξε πως ήξερε πολλούς τρόπους να ξαφρίζει το λαό. Έσπευσε να ανακαλύψει την «ελέω Θεού βασιλεία» και να τη στηρίξει απ' όλες τις μεριές, πετραδάκι πετραδάκι, με τους Μακαρισμούς, τους οποίους αποξένωσε από τον αγαθό σκοπό τους για να υπηρετήσουν τις δικές της σατανικές προθέσεις· δίδασκε (στους απλούς ανθρώπους) την ταπεινοφροσύνη, την υπακοή στους ανώτερους, τη χαρά της αυτοθυσίας· "

"Ένας Γιάνκης του Κονέκτικατ στην αυλή του βασιλιά Αρθούρου" - Mark Twain